Πίσω στα θρανία!

Δοκιμές και μετρήσεις άρχισαν σε μοτοσικλέτες των παραπάνω εταιρειών και μοντέλων, ιδιοκτησίας γνωστών και φίλων. Φτιάχτηκαν τα πρώτα «πατρόν» και μοντέλα, εξελίχθηκαν και τελικά …πετάχτηκαν και φτιάχτηκαν καινούργια. Το ατελείωτο πήγαινε έλα από το σχεδιαστήριο στις μοτοσικλέτες και τούμπαλιν κάποια στιγμή τέλειωσε.  Ή μήπως όχι;

Μελετώντας τα κράματα αλουμινίου της αγοράς αρχίσαμε να ρωτάμε «γνώστες» μηχανικούς κλπ κλπ και καταλήξαμε στο ισχυρό και «σκληρό» ανοξείδωτο κράμα αλουμινίου 5083 (που χρησιμοποιείται σε εφαρμογές ναυτιλίας γιατί έχει αυξημένη μηχανική αντοχή και πρακτικά δεν σκουριάζει ποτέ) πάχους 4 χιλιοστών. Ιδανικά θα θέλαμε αεροπορικού τύπου αλλά είπαμε: «πρέπει να μπορεί να το αγοράσει εύκολα κάποιος σαν εμάς».

Στη συνέχεια προσθέσαμε στο σχέδιο της βασικής επιφάνειας προεκτάσεις που γύρισαν σε γωνία με αυτή. Ο λόγος διπλός. Οι προεκτάσεις δίνουν μεγαλύτερη επιφάνεια για να δέσει κανείς και το γύρισμα του υλικού πολλαπλασιάζει την αντοχή σε στρέβλωση. Ειδικά του τμήματος που βρίσκεται έξω από την βάση όπου βιδώνει η σχάρα και μπορεί να υποστεί την δύναμη του βάρους του φορτίου πολλαπλασιασμένη από τις ταλαντώσεις που προκαλούνται τόσο πίσω στην μοτοσικλέτα.

Τώρα ναι, η SMR θα άντεχε τόσο σε βάρος όσο και σε χρόνο περισσότερο από όσο μία μόνο μοτοσικλέτα. Δηλαδή πολλές φορές παραπάνω από τα 6 με 10 κιλά που προτείνουν ως όριο φόρτωσης οι κατασκευαστές μοτοσικλετών και σε πολύ μεγαλύτερες καταπονήσεις από μία απλή σχάρα/ μηχανή και για πολλά χρόνια.

Εκεί κάπου το πρότζεκτ άρχισε να αποκτά δική του ζωή και άρχισε  να τραβάει μέσα του ανθρώπους διαφορετικών ειδικοτήτων. Mετά από την σχεδίαση πάνω από 7 διαφορετικών μοντέλων –σε άπειρες εννοείται εκδοχές το καθένα τους- καταλήξαμε σε ένα που μετατράπηκε σε ένα πρωτότυπο σχέδιο σε CAD, και η σχάρα απεικονίστηκε ψηφιακά και τρισδιάστατα σε στατικό μοντέλο και βίντεο.

Όλα αυτά χάρη σε έναν έμπειρο αρχιτέκτονα που επιπλέον πρόσθεσε και τις γνώσεις του στο design στο μείγμα. Και ανέχθηκε τις δεκάδες ακόμη διορθώσεις και την εμμονή μας να έχουμε πάνω από 15 υποδοχές για δέσιμο κάθε είδους σε μια επιφάνεια 32 επί 30 εκατοστά!

Ενώ ταυτόχρονα προσπάθησε και κατάλαβε γιατί μια πιο «σωστή» σχεδιαστικά μορφή δεν θα επέτρεπε για παράδειγμα να ξαναβγεί η σέλα από ένα συγκεκριμένο μοντέλο μοτοσικλέτας αν τοποθετούσες την SMR!